Wychowanie fizyczne i sport według Władysława Osmólskiego

Władysław Osmólski – lekarz i pułkownik Wojska Polskiego, teoretyk wychowania fizycznego. Działacz niepodległościowy, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
W latach 1926–1929 był dowódcą Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki
i Sportów w Poznaniu. Doprowadził do powstania Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie i w latach 1929–1931 był jego pierwszym dyrektorem i wykładowcą.
Pełnił różne funkcje w organizacjach i urzędach sportowych. W 1924 roku był kierownikiem polskiej reprezentacji narodowej na Igrzyskach Olimpijskich.
Propagował sport i wychowanie fizyczne zarówno w wojsku, jak i wśród młodzieży, uważając, że jest to środek o wielkim znaczeniu wychowawczym.
W pierwszej części zbioru jego prac, pragniemy zaprezentować:

• Wychowanie fizyczne w Polsce (1932)
• Zabawy i gry ruchowe dla wojska (1922)
• Rola sportu w wychowaniu etycznym (1922)